znowu o smyczy

Jestem z Kumplem w parku. Mój przyjaciel biega sobie po krzakach, wącha sobie.

1. Widzę, że w naszą stronę zbliża się człowiek ze smyczą w ręce. Psa nie widzę. Pewnie też biega luzem. Bardzo się cieszę. Przez chwilę… Jak tylko człowiek dostrzega mojego psa (lub zawieszoną na mnie smycz?) – przywołuje swojego podopiecznego i przypina mu smycz.

2. W naszą stronę idzie człowiek z psem, który idzie sobie powoli obok pana. Kiedy jesteśmy kilka kroków od siebie, nadbiega Kumpel machający ogonem – wyraźnie idzie się przywitać. Człowiek wpada w panikę – łapie swojego psa i szarpiąc go, przypina smycz, a następnie stara się odciągnąć.

a) pies nie daje za wygraną i machając ogonem, wyciąga głowę do Kumpla żeby się przywitać. Człowiek nie daje za wygraną i stara się odciągnąć psa.

b) pies przyjaźnie i z zainteresowaniem patrzył na Kumpla, ale w chwili szarpnięcia – zaczyna szczekać i rzucać się w kierunku Kumpla.

3. W naszą stronę idzie człowiek z psem na smyczy. Przypinam Kumpla i uważnie obserwuję drugiego psa. Jeżeli się boi – omijam ich łukiem lub schodzę im z drogi. Jeżeli psiak wygląda na zainteresowanego – pozwalam Kumplowi podejść. Kiedy oba psy idą ku sobie (często z merdającymi ogonami), opiekun tamtego szarpie smyczą i odciąga swojego psa.

Słowo daję, nie rozumiem dlaczego ludzie tak postępują… Co dobrego może z tego być? A już najmniej dociera do mnie postępowanie pana, którego spotkałam wczoraj. Szedł ze swoim psem, Kumpel był gdzieś w krzakach. Minęłam pana, Kumpel zauważył ich dopiero po dłuższej chwili. Przybiegł do mnie, ale coś mu do głowy strzeliło i pobiegł przywitać się z tamtym psem, który już się mocno oddalił. Pan musiał zauważyć go kątem oka. Błyskawicznie przypiął smycz i zaczął ciągnąć swojego labradora tak, że mało brakowało, a postawił go na 2 tylnych łapach (labek był spokojny, zaryzykowałabym nawet tezę, że miał ochotę przywitać się z Kumplem). Facet zaczął wrzeszczeć, że jego pies był już 3 razy pogryziony przez owczarka niemieckiego. Oczywiście odwołałam Kumpla.

Skoro ten pan ma takie złe doświadczenia i boi się kolejnego ataku, to tym bardziej nie rozumiem dlaczego stara się unieruchomić swojego psa. Nie dosyć, że uniemożliwia mu przyjazną komunikację, uniemożliwia ewentualną ucieczkę (a więc potęguje ewentualny strach u swojego psa), to jeszcze odbiera mu możliwość obrony (która może okazać się konieczna, przy założeniu, że owczarek zaatakuje). Czy ktoś ma pomysł dlaczego ludzie tak się zachowują? Gdybym bała się, że jakiś pies rzuci się na Kumpla, to wolałabym żeby miał możliwość ucieczki/obrony/poddania się. Napięta smycz uniemożliwia lub przynajmniej bardzo utrudnia wszystkie te 3 reakcje. Czy ludziom się wydaje, że obronią swojego psa przed agresorem? Trudno mi uwierzyć, żeby ktoś był aż tak naiwny. Jedyne wyjaśnienia, jakie przychodzą mi do głowy, to: bezmyślność/brak podstawowej wiedzy oraz ewentualnie myślenie typu: w razie gdyby psy się pogryzły, to ja jestem bez winy, bo mój pies był na smyczy. Fakt, że to mój pies ucierpi, ale ja będę „czysty”.